[AN EYE FOR AN EYE]
Yuri!!! on ICE fanfiction
Victor Nikiforov+Yuri Katsuki
วิคเตอร์ นิคิฟอลอฟเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เขาเดินกลับมายังห้องนอน ทว่าเมื่อเปิดประตูออก ก็ชะงักไปเล็กน้อย เมื่อพบร่างหนึ่งนอนอยู่บนเตียง
ขายาวๆ สาวเท้าก้าวไปนั่งตรงริมเตียง ดวงตาสีอ่อนจ้องมองเจ้าหญิงนิทราของเขา…ยูริ คัตสึกิบุคคลผู้กำลังหลับสนิทไม่รู้สึกตัว แม้เขาจะเดินเข้ามานุ่งจนเตียงยวบลงก็ตาม
หลังย้ายโฮมริงก์มาอยู่ที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ยูริก็ย้ายมาอยู่บ้านของเขา ทั้งยังต้องปรับตัวพอประมาณ ไหนจะเรื่องภาษา การฝึกซ้อม การเดินทาง ฯลฯ ซึ่งคงจะทำให้เจ้าตัวอ่อนเพลีย พอถึงบ้านกินข้าวอาบน้ำเสร็จทีไรเป็นต้องหลับเป็นตายตลอด
ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาในส่วนที่ไม่ใช่ครู-ศิษย์นั้น ยังไม่มีคำเรียกระบุสถานะ พวกเขาจับมือกันบ้าง หอมแก้มกันบ้าง แต่กับจูบ…นอกจากตอนแข่งที่จีนซึ่งเขาเป็นฝ่ายเริ่มก่อนแล้ว ก็ยังไม่มีครั้งที่ 2 อีกเลย
เด็กหนุ่มชาวญี่ปุ่นดูเด็กนักยามหลับ เมื่อเทียบกับอายุ แก้มตุ่ยๆ ที่ดุนอยู่กับหมอนนั่น ทำเอาคนที่ได้ชื่อว่าเป็น Living Legend อดคลี่ยิ้มออกมาไม่ได้
‘น่ารัก’
หมูน้อยของเขามักทำให้เขารู้สึกเอ็นดูและรักใคร่เช่นนี้ได้เสมอ
การเปรียบอีกฝ่ายเป็นเจ้าหญิงนิทรา ทำให้เขาคิดไปถึงว่าสิ่งที่จะปลุกเจ้าหญิงให้ตื่นจากการหลับใหลได้ก็คือ ‘จุมพิต’
‘วิ้ว~’ เขาผิวปากเบาๆ อย่างชอบใจในความคิด
คิดแล้วก็ลงมือปฏิบัติ
วิคเตอร์ขยับตัวคร่อมร่างของยูริไว้ เขาจุมพิตที่แหวนของตัวเอง ก่อนจะไล่ไปจุมพิตที่แหวนของยูริ แล้วลากริมฝีปากไล่เรื่อยไปตามแขน ลาดไหล่ ลำคอ คาง ปิดท้ายด้วยการประกบลงไปที่ริมฝีปากของอีกฝ่าย
จุมพิตเป็นไปอย่างเชื่องช้า ทว่าเวียนซ้ำอยู่อย่างนั้น
ร่างข้างใต้เริ่มส่งเสียงอืมอา…ไม่รู้ว่ารำคาญหรือต้องการวอนขอ
‘ยูริ…ยูริ…’ วิคเตอร์ส่งเสียงเรียกในใจ ด้วยไม่อยากให้อีกฝ่ายตื่นขึ้นมา เขาอยากตักตวงและอิ่มเอมกับการลิ้มรสหมูน้อยของเขาในช่วงเวลานี้ไปอีกสักพัก
ทว่าคำขอนั้นก็ไม่เป็นผล
“ทำอะไรน่ะ วิคเตอร์!?”
ทันทีที่รู้สึกตัว ยูริผลักร่างของวิคเตอร์ออกแล้วแผดเสียงถามทันที สีหน้าที่แสดงออกไม่ได้บ่งบอกว่าโกรธ แต่คล้ายกับว่าสับสน ไม่เข้าใจ
“ทำอะไรงั้นเหรอ ก็จูบไง หรือว่ายูริไม่รู้จัก จูบ…Kiss…поцелуй”
“ผมรู้จักจูบน่า แต่ผมถามว่ามาจูบผมตอนหลับทำไม!?”
“ก็ถ้าเป็นตอนตื่นยูริคงไม่ยอมให้จูบง่ายๆ นี่”
“……อึก”
คนเพิ่งตื่นชะงักไป ดูท่าในหัวคงกำลังประมวลผล สรรหาถ้อยคำมาต่อว่า
“ทะ ทำแบบนี้ขี้โกงนี่นา ทำตอนที่ผมไม่รู้สึกตัว ก็ไม่ต่างกับการขืนใจนั่นแหละ”
วิคเตอร์ทำหน้าสลดทันทีเมื่อได้ยินคำว่าขืนใจ
ยูริเองก็คล้ายจะรู้สึกตัวว่าอาจพูดแรงเกินไป เลยอึกอักพยายามหาคำพูดปลอบ แม้ว่าตัวเองจะเป็นผู้เสียหายก็ตาม แต่ยังไม่ทันคิดออกว่าจะพูดอะไรดี อีกฝ่ายก็ชิงเอ่ยขึ้นก่อน
“งั้นถ้าทำตอนรู้สึกตัวก็ได้สินะ” ว่าปุ๊บก็คว้าตัวอีกฝ่ายหมับแล้วตั้งใจประกบจูบแบบไม่ถามคำยินยอมอยู่ดี แต่คราวนี้หมูน้อยของเขาตั้งตัวทัน จึงเอาฝ่ามือมาบังริมฝีปากได้ทันท่วงที วิคเตอร์เลิกคิ้วแปลกใจ ตอนแรกก็เสียดายที่อดลิ้มรสริมฝีปากคู่นั้นอีกครั้ง แต่พลันก็นึกขึ้นได้ เขาจุมพิตหลังมือที่ป้องไว้เบาๆ ก่อนจะลากลิ้นสากคล้ายกำลังชิมรส พลางสายตาก็เหลือบมองหน้ายูริไปด้วย
ยูริกลอกตา สีหน้าคล้ายจะวิงเวียน รู้สึกเสียแรงที่นึกเป็นห่วงความรู้สึกของคนที่ดูไม่ได้มีทีท่าว่าจะสำนึกผิดขึ้นมาทันควัน
“ฟังนะ วิคเตอร์! ประเด็นไม่ได้อยู่แค่ตรงที่ผมหลับหรือไม่หลับ รู้สึกตัวหรือไม่รู้สึกตัว แต่คือผมไม่ยินยอม เข้าใจไหม!?”
คราวนี้คนฟังทำหน้าจ๋อยกว่าเก่า เมื่อเห็นเขาชักจะเริ่มโกรธขึ้นมา
“อะ อืม ฉันผิดไปแล้ว” เสียงตอบกลับก็เริ่มร้อนรนเพราะรู้ดีว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิด
“เฮ้อ…..”
เสียงถอนหายดังขึ้น
“งั้นแบบนี้คงต้องลงโทษกันหน่อยแล้ว”
“ก็ได้..ยูริอยากลงโทษฉันหรือให้ฉันชดใช้ให้ยังไงก็บอกได้เลย!”
“วิคเตอร์ขี้โกง…ผมหลงใหลคุณมาเป็นครึ่งชีวิต แล้วผมจะไปกล้าลงโทษคุณได้ยังไง” ยูริก้มหน้าพึมพำทำให้วิคเตอร์มองไม่เห็นสีหน้าขณะกำลังพูด
“ฉันขอโทษ…ยูริไม่ต้องเกรงใจ ฉันยอมรับว่าฉันไม่ดีเอง”
“งั้น…แบบนี้…คงต้องตาต่อตา ฟันต่อฟัน…”
“เอ๊ะ…?”
ยังไม่ทันได้ถามว่าหมายความว่ายังไง คราวนี้ยูริเป็นฝ่ายโอบท้ายทอยและรั้งวิคเตอร์เข้ามาจูบ แม้ไม่อาจเรียกได้ว่าเป็นจูบที่ช่ำชอง แต่ก็ดุดันและหนักแน่นเกินกว่าอิมเมจในหัววิคเตอร์ที่มีต่อคนตรงหน้า
จุ๊บ…..
จุ๊บ………
จุ๊บ………………..
จุ๊บ………………………..
ฮ่าห์……………………………..
“แฮ่ก…แฮ่ก….ทีนี้…ก็ถือว่าเจ๊ากันแล้วนะ” คนกล่าวเอ่ยทั้งที่กำลังหอบและหน้าแดงแปร๊ด
ด้านคนโดนลงโทษนั้นก็หน้าแดงไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน จะต่างออกไปก็ตรงที่ทำตาโต สีหน้าเหมือนกำลังตื่นตาตื่นใจ…
“Amazing!?”
.
.
.
.
ยูริ คัตสึกิเคยบอกว่าเขามักทำให้เจ้าตัวประหลาดใจไม่หยุดหย่อน
แต่ดูท่าวิคเตอร์ นิคิฟอลอฟเองก็โดนเจ้าหมูน้อยทำให้ประหลาดใจไม่หยุดหย่อนไม่แพ้กันเลยทีเดียว
End….?
แถมท้ายอีกนิด
“เอ่อ ยูริ…ฉันมีเรื่องจะสารภาพล่ะ”
“เรื่องอะไรเหรอ วิคเตอร์?”
“ความจริงแล้วฉันแอบลักจูบยูริตอนหลับแทบทุกวัน ทุกครั้งที่มีโอกาสมาตั้งแต่ตอนอยู่ที่ฮาเซ็ตสึแล้วล่ะ เพราะงั้นยูริต้องลงโทษฉันในส่วนนั้นด้วยนะ!”
“หาาาาาาาาาาาาาาา!?”
“ตาต่อตา ฟันต่อฟันใช่ไหมล่ะ”
“โอ๊ย!? ทำไมถึงรู้สึกว่าฝ่ายผมมีแต่จะเสียกับเสียเนี่ย!!”
ตอนแรกลังเลระหว่างยูริ คัตสึกิกับคัตสึกิ ยูริ แต่ใช้แบบแรกไปเพราะคิดว่าไหนๆ ก็เหมือนจะบรรยายจากมุมวิคแล้ว ก็ให้เป็นเรียกแบบฝรั่งที่เอาชื่อขึ้นก่อนไปแล้วกันค่ะ
เป็นฟิคที่คิดพล็อตได้สั้นๆ ว่าให้เป็นเรื่องเกี่ยวกับจูบ แต่กว่าจะลงมือเขียนจริงได้นั้นก็ยากเอาการกว่าจะเข็นออกมาได้ค่ะ รู้สึกห่างหายจากการเขียนแฟนฟิคชั่นไปนานมาก ถ้าเจอจุดผิดพลาดก็บอกกันได้หรือไม่ก็ทำเป็นเมินๆ กันไปได้นะคะ (ฮา)
ที่จริงฉากในตอนที่ 7 เราไม่อยากสรุปว่าเป็นจูบ เพราะถ้าอฟช.ไม่ยืนยัน เราก็อยากยึดตามภาพที่เขานำเสนอให้เห็น แต่พอมาเขียนแล้วรู้สึกว่าไหนๆ ก็เป็นแฟนฟินชั่น เพราะงั้นตีความเข้าข้างตัวเองไปเลยแล้วกัน! ไปซะงั้นค่ะ
ตรงคำว่าจูบภาษารัสเซีย สารภาพว่าไปใช้อากู๋ทรานสเลตมา ที่จริงก็ลังเล จะใส่ไปดีไหม เพราะไม่รู้จริง มันอาจจะแปลกๆ ก็ได้ แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เลยยัดใส่ไปทั้งๆ อย่างนั้น 55
เรื่องคู่่ ใช้เครื่องหมาย + เพราะเขียนๆ ไปรู้สึกจะคิดเป็นทางไหนก็ได้(มั้ง?) ก็เลยไม่อยากระบุชัดไปเท่าไหร่ค่ะ (ฮา)
ไม่รู้จะมีพล็อตหรือไฟในการเขียนฟิคเรื่อนี้อีกไหม แต่คิดว่าถ้ามีก็คงดีค่ะ XD
โกดังเก็บฟิค 